مرکز خدمات ماشین های اداری مهپا
زمانیکه چاپگر( پرینتر ) شما درست چاپ نمی گیرد چه کاری باید انجام دهید
ما به شما پیشنهاد می کنیم یک تماس با ما داشته باشید و از 25 سال تجربه ما استفاده نمائید
تلفن شرکت مهپا : 88814355 - 09351014461
کلیک برای ورود به سایت شرکت مهپا : www.mahpa.com
آدرس : تهران - خیابان ایرانشهر جنوبی - روبروی دفتر پست - ساختمان 16 - طبقه سوم - واحد 6
شرکت مهپا مرکز تعمیر چاپگر آماده دادن مشاوره و رفع مشکلات پرینتر شما است
.برای دیدن و استفاده از اطلاعات فنی پرینتر اینجا کلیک کنید
برای دیدن و استفاده از اطلاعات فنی اسکنر اینجا کلیک کنید
قبل از استفاده ، راهنمای سایت را مطالعه کنید
خرید اسکنر، یک تصمیمگیری دشوار
خرید اسکنر، یک تصمیمگیری دشوار
خرید اسکنر یکی از دشوارترین تصمیمات است؛ هم برای شرکت ها و هم مصرف کننده خانگی. محدوده قیمت بسیار وسیع، تنوع در شکل و قابلیت ها، و یک دنیا اصطلاحات فنی و کلمات اختصاری، این تصمیم گیری را دشوارتر هم می کند. اسکنر وسیله ای نیست که تازه اختراع شده باشد و همین امر احتمال اشتباه را به ویژه برای کسانی که اولین بار می خواهند چنین دستگاهی بخرند، بالاتر می برد. برای جلوگیری از این اشتباه اولاً باید مشخصکنید که می خواهید از اسکنر چه استفادهای ببرید. چند مثال: شرکت من می خواهد در حدود هزار برگ سفارش خرید را به مرور وارد سیستم حسابداری کامپیوتری بکند- می خواهم تمام عکس هایم را اسکن کنم تا آنها را روی سی دی نگهداری نمایم - می خواهم عکس های قدیمی خانوادگیم را ترمیم نمایم. - میخواهم اسلایدهای قدیمی مربوط به پایاننامه پدرم را روی سیدی نگهداری کنم. مواردی از این دست بسیارند و هر کس به فکر خرید اسکنر بیفتد، قطعاً یک دلیل اصلی در ذهن خود دارد. این دلیل برای انتخاب مناسب ترین اسکنر، ضروری است. یکی دیگر از مهم ترین نکاتی که قبل از خرید اسکنر یا به طور کلی هر خریدی باید مورد توجه قرار دهید این است که با اصطلاحات و مشخصات فنی محصول آشنا شوید. این راهنمای خرید در واقع بیشتر به این موضوع می پردازد.
اسکنر چگونه کار می کند؟
بهتر است پیش از هر چیز ببینیم اسکنر چیست؟ اسکنر یک دستگاه تصویربرداری است که به سلول های حساس به نور یا چشم هایی مجهز است که می توانند نوری را که از شی مورد اسکن منعکس شده یا عبور کرده است شناسایی کنند. به این سلول ها Charged-Couple Device(CCD) می گویند. CCD ها به صورت خطی در کنار هم قرار می گیرند و نوار باریکی را تشکیل می دهند. هر CCD با اندازه گیری شدت نور، آن را به بار الکتریکی تبدیل می کند. تعداد CCD ها در هر اسکنر به هزاران عدد می رسد و هر کدام یک پیکسل از شی را ایجاد می کنند. به ازای هر پیکسل، تعداد مشخصی بیت اختصاص داده می شود که برای ذخیره اطلاعات لازم هستند. هر چه تعداد بیت ها بیشتر باشد، کیفیت تصویر بهتر می شود. اکثر اسکنرها از CCD استفاده می کنند. اما بعضی اسکنرهای جدیدتر به فناوریContact Image Sensor ( CIS) مجهز شدهاند. در اسکنر CCD، نوری که از شی مورد اسکن منعکس می شود، با عبور از یک مجموعه آینه و لنز به سوی نوار CCD ها هدایت می شود. اما در اسکنر CIS، حسگرها درست زیر شی قرار دارند و خودشان نور منعکس شده را مستقیماً دریافت می کنند. از آن جایی که این اسکنرها، به سیستم پیچیده نوری احتیاج ندارند، کوچک تر و بادوام ترند و هزینه ساخت آن ها کمتر می شود. حسگرهای CIS به تراشه هایی مجهز هستند که می توانند از شی مورد اسکن تصویر دیجیتالی تولید کنند. مصرف انرژی آن ها نیز کمتر از CCD ها است. اما این تراشه ها در واقع فضایی را اشغال می کنند که اگر نبودند این فضاها مورد استفاده حسگرهای نوری قرار می گرفتند. از همین رو، کیفیت تصویری که اسکنرهای CIS به دست می دهند کمی پایین تر از اسکنرهای CCD است. به همین دلیل، خیلی از کاربران از اندک مزایای اسکنرهای CIS(نظیر کوچک بودن یا ارزان بودن) صرف نظر می کنند و به سراغ اسکنرهای CCD می روند.
انواع اسکنر
اسکنرها از نظر شکل و کاربرد به انواع مختلفی تقسیم می شوند که طبیعتاً در قیمت آن ها نیز تأثیر می گذارد. در ادامه به نمونه هایی از آن اشاره می شود.
اسکنرهای خوابیده
این نوع اسکنر از یک صفحه شیشهای تخت تشکیل شده که روی نوار حسگرهای نوری قرار می گیرد و دری دارد که روی صفحه شیشهای می خوابد. کاغذ یا اشیایی چون کتاب باز شده روی شیشه گذاشته می شوند. نوری که از زیر شیشه تابیده می شود با برخورد به شی مورد اسکن، انعکاس می یابد و به وسیله نوار CCD دریافت می شود. اسکنرهای خوابیده جزء انواع رایج و خوش دست اسکنرها هستند که هم در مدل رنگی و هم تکرنگ یافت می شوند. تنها عیب این اسکنرها این است که جای زیادی را روی میز اشغال می کنند.
اسکنرهای برگه خور
در این نوع اسکنرها، نوار حس گرهای نوری(برخلاف اسکنرهای خوابیده) بی حرکت است و در عوض برگهای که اسکن می شود روی نوار حرکت می کند. این نوع اسکنر برای کسانی که می خواهند حجم بزرگی از اسناد را اسکن کنند و به متن قابل ویرایش دست یابند، بسیار مناسب است. اگر اسکنرهای برگهخور را به یک دستگاه Automatic Document Feeder( ADFشاید بتوان گفت برگه رسان خودکار) مجهز نمایید، دیگر لازم نیست خودتان تکتک برگه ها را وارد اسکنر کنید. اسکنرهای برگه خور در دو نوع رنگی و تک رنگ موجودند. البته می توان عکس یا صفحات کوچک را وارد اسکنر کرد. اما امکان جمع شدن آن ها وجود دارد. به همین جهت از این لحاظ، اسکنرهای خوابیده مناسب تر هستند. اسکنرهای برگه خور بسیار جمع و جور هستند و به درد فضاهای محدود می خورند.
اسکنرهای دست گرفتنی
پهنای این اسکنرها چیزی در حدود 10 تا 12 سانتی متر است، که امکان جا به جایی و حمل آن ها را به آسانی فراهم می کند. این اسکنر به پورت موازی کامپیوتر وصل می شود و برای کامپیوترهای کیفی بسیار مناسب است. عیب این اسکنرها این است که برای اسکن گرفتن از اسناد معمولی با اندازه های مثلاً A4 باید آن ها را در چند قسمت اسکن کنید. معمولاً نرم افزارهای همراه اسکنر این قسمت ها را به یکدیگر می چسبانند. اما این کار خیلی زمان می برد. مورد دیگر این که اگر دست های کوچک و ظریفی نداشته باشید، معمولاً اسکن ها کج و ناصاف از آب در می آیند. نوع دیگری از اسکنرهای دست گرفتنی، اسکنر قلمی است. اسکنر قلمی برای اسکن روی هر خط از متن چاپ شده کشیده می شود؛ چیزی شبیه ماژیکی که برای نشانه گذاشتن روی متن می کشیم. نرمافزار تشخیص نوری همراه قلم، اسکن ها را به متن قابل ویرایش تبدیل می کند و از طریق پورت سریال یا USB به کامپیوتر انتقال می دهد. اسکنرهای دست گرفتنی شبیه به حالت کوچک شده اسکنرهای خوابیده یا برگه خور هستند و به حدی کوچک شدهاند که داخل کیف دستی جا می شوند. اسکنرهای برگه خور دستگرفتنی حدوداً به اندازه یک دستگاه پانچ سه سوراخی هستند و مدل خوابیده آن ها کوچک تر از جلد یک کتاب معمولی است. این اسکنرها به پورت USB یا PC Card کامپیوتر کیفی وصل می شوند و می توانند به صورت رنگی و تکرنگ اسکن بگیرند. از آن جا که منبع نوری اسکنرهای دست گرفتنی کمی ضعیف است، کیفیت تصویر آن ها به خوبی اسکنرهای بزرگ در نمی آید.
اسکنرهای فیلم، اسلاید و ترانسپارنسی
کمتر پیش می آید که بخواهید از فیلم یا ترانسپارنسی(صفحات شفاف) اسکن بگیرید. اما کسانی که در صنعت چاپ و نشر فعالیت دارند زیاد با این موارد مواجه می شوند. از آن جا که نور از اسلاید، فیلم، نگاتیو، و ترانسپارنسی عبور می کند، اسکن آن ها باید به طرز خاصی انجام شود تا حسگرهای نوری بتوانند نور منعکس شده را دریافت کنند. از آن جا که در بیشتر اسکنرها منبع نور و حسگرهای نوری در یک طرف قرار دارند، نمی توانند برای اسکن این نوع اسناد مورد استفاده قرار بگیرند. از سوی دیگر، به خاطر این که اسلایدها و فیلمها بسیار کوچک هستند، اسکنر باید حساسیت بسیار بالایی داشته باشد تا بتواند تصویر آن ها را شناسایی کند. بعضی از اسکنرهای خوابیده قابلیت وصلشدن به آداپتور ترانسپارنسی(موسوم به TPA یا TPU) را دارند. این آداپتور یک صفحه نورانی است که به جای درِ اسکنر، روی صفحه شیشهای قرار می گیرد. روی صفحه شیشهای این نوع اسکنرهای خوابیده معمولاً ناحیه خاصی برای اسلاید وجود دارد که مثل ذرهبین عمل می کند. بعضی انواع دیگر اسکنرهای خوابیده، یک قسمت کشویی دارند که اسلایدها داخل آن گذاشته می شوند. البته این نوع اسکنرها بسیار گران هستند. اسکنرهایی هم وجود دارند که فقط می توانند اسلاید را اسکن کنند. این اسکنرها ناحیه کوچکی برای اسکن دارند (معمولاً 4 در 5 اینچ) و خیلی گران هستند.
دنبال چه باشیم؟
اسکنر هم مثل هر دستگاه تکنولوژیک دارای مجموعهای مشخصات فنی است که آگاهی از آن ها هنگام انتخاب و خرید، بسیار اهمیت دارد. اما این مشخصات فنی چه هستند و برای آگاهی از ویژگی های یک اسکنر، باید چه چیزهایی را بدانیم؟
عمق بیت
به ازای هر پیکسل از تصویر، اسکنر می تواند تعداد مشخصی بیت را حفظ کند که به این تعداد<عمق بیت> می گویند. هر چه عمق بیت بیشتر باشد، اسکنر بهتر می تواند رنگ های نزدیک به هم را تشخیص دهد. نتیجه این که، کیفیت تصویر اسکن شده بهتر خواهد شد. حداقل عمق بیت برای رسیدن به کیفیت مطلوب، 24 است. بنابراین، به ازای هر پیکسل از تصویر، اسکنر هشت بیت اطلاعات برای هر یک از سه رنگ اصلی(قرمز، سبز و آبی) را حفظ می کند. معنی این مسأله از لحاظ تئوری، این است که اسکنر میتواند 8/16 میلیون رنگ را تشخیص دهد. در فرایند اسکن، طبیعی است که برخی از اطلاعات از بین برود یا مخدوش شود. دلایل مختلفی برای این امر وجود دارد که فعلاً کاری با آن ها نداریم. اما در چنین حالتی اصطلاحاً می گویند اسکن با<نویز> همراه است. در عمل، وجود نویز باعث میشود عمق بیت 24 به حدود 18 برسد؛ یعنی تعداد رنگ هایی که اسکنر می تواند شناسایی کند، کاهش می یابد. در نتیجه، کیفیت تصویر کمی افت می کند. اما برای کاربر عادی با چاپگر معمولی عمق 24 مناسب است. عمق بیت در اسکنرهای دیگر 30، 32، 36، 42 و 48 است. اگر در نظر دارید که برای اسکن اسلاید، فیلم یا نگاتیو اسکنر بخرید، به عمق بیت حداقل 30 احتیاج خواهید داشت؛ هر چند 36 بهتر است. شاید سؤال کنید که در حالی که مانیتور یا چاپگر فقط 24 بیت اطلاعات رنگ را می شناسد، چه فایده دارد که اسکنر 30 بیتی باشد؟ پاسخ این است که اطلاعات اضافی در عمق بیت بالاتر موجب یکنواخت تر شدن طیف رنگ ها در تصویر و نهایتاً کیفیت بهتر تصویر می شود.
تفکیک پذیری
دو نوع تفکیک پذیری(Resolation) وجود دارد: نوری و افزون شده. تفکیک پذیری نوری یک اسکنر بر اساس تعداد نقاط یا پیکسل در هر اینچ(dpiیا ppi) اندازهگیری می شود. هر چه تعداد پیکسل ها بیشتر باشد، تفکیک پذیری و کیفیت تصویر بهتر می شود. تعداد پیکسل هایی که اسکنر می تواند تولید کند بستگی دارد به این که چه تعداد CCD به صورت عمودی و افقی در هد اسکنر جاسازی شده باشد. یادآوری می شود که هر CCD یک پیکسل را تولید می کند. میزان تفکیک پذیری به صورت افقی و عمودی ذکر می شود؛ مثلاً می گویند 600 در 300. اگر خواستید تفکیک پذیری های دو اسکنر را با هم مقایسه کنید، همیشه عدد کوچک تر را در نظر بگیرید. اگر به اسکن های دقیقی احتیاج دارید که تمام جزئیات و فونت های ریز را شامل می شود، باید تفکیک پذیری نوری اسکنر، بالا باشد. تفکیک پذیری افزون شده در اسکنر همیشه بالاتر از تفکیک پذیری نوری آن است. اسکنر برای گرفتن تفکیک پذیری افزون شده، اطلاعات را از دو پیکسل حقیقی برمی دارد و با استفاده از الگوریتمهای ریاضی، پیکسل سوم میان آن دو را پر میکند. از آن جا که به کمک ریاضی پیکسل های بیشتری به دست می آید، تفکیک پذیری افزون شده همیشه بزرگ تر از تفکیک پذیری نوری است. اما تفکیک پذیری نوری تعیین کننده کیفیت تصویر است. بنابراین، مراقب باشید که تفکیک پذیری افزون شده را به اشتباه، مهم تلقی نکنید. تفکیک پذیری نوری300dpi برای کاربردهای معمولی کافی است. با این تفکیک پذیری، تصاویری به دست می آید که برای کار در وب یا چاپ با چاپگر جوهرافشان یا لیزری خوب هستند. برای طراحان گرافیکی که به اسکن های دقیقتر با جزئیات بیشتر نیاز دارند، تفکیک پذیری 600dpi مناسب است. فقط کسانی که برای اسکن اسلاید، فیلم، نگاتیو یا ترانسپارنسی اسکنر می خرند، به تفکیک پذیری 1200dpi پیدا می کنند. حتی اگر چاپگر نسبت به اسکنر تفکیک پذیری کمتری داشته باشد، باز هم اسکن در تفکیک پذیری بالا کیفیت بهتری به دست می دهد. اسکن اسناد با تفکیک پذیری بالاتر از آن چه چاپگر از عهدهاش برمیآید، از آن جهت کار خوبی است که نرمافزارهای ویرایشگر تصویر نظیر فتوشاپ همیشه کیفیت تصویر را اندکی کاهش می دهند. اسکنرهایی که تفکیک پذیری بالاتر دارند، حتی وقتی با تفکیک پذیری پایینتر از حد نهایی اسکن می کنند، کیفیت تصویر بهتری به دست می دهند. مثلاً یک اسکن 150dpi با اسکنری که 600dpi را می شناسد بهتر از اسکنی در می آید که با اسکنر300dpi گرفته می شود.
دامنه پویا یا چگالی نوری
کسانی که کارهای گرافیکی می کنند یا به هر دلیل به اسکن های کیفیت بالایی احتیاج دارند، باید به دامنه پویای اسکنر هم توجه کنند. به دامنه پویا، چگالی نوری یا OD هم می گویند. چگالی نوری معیاری است برای تعیین این که اسکنر تا چه حدی می تواند محدوده رنگ تصویر را تشخیص دهد. منظور از محدوده رنگ حد فاصل بین روشن ترین رنگ تا تیره ترین رنگ است. دامنه پویا در یک مقیاس لگاریتمی در محدودهای بین صفر تا چهار ارزیابی می شود، که صفر معادل سفید مطلق و چهار معادل سیاه مطلق است. در عمل، دامنه پویا تفاوت میان روشن ترین و تیره ترین رنگی است که اسکنر می تواند تشخیص دهد. OD بیشتر اسکنرهای خوابیده در حدود 8/2 تا 3 است، که برای عکس های معمولی مناسب است. برای اسکن فیلم، نگاتیو یا ترانسپارنسی که محدوده رنگ وسیعتری دارند، به OD بالاتری احتیاج است. برای اسلاید و ترانسپارنسی 2/3 خوب است، و برای نگاتیو، کمی بالاتر در حد 4/3 مناسب است. وقتی دو اسکنر عمق بیت یکسانی داشته باشند، اسکنری که دامنه پویای بالاتری دارد، کیفیت بهتری به دست خواهد داد. البته بسیاری از اسکنرها برای کاربردهای عادی در نظر گرفته شدهاند و نمی گویند دامنه پویایشان چقدر است. بنابراین اگر نتوانستید نشانی از دامنه پویا در مشخصات فنی اسکنر پیدا کنید، زیاد متعجب نشوید.
سرعت
خیلی از کسانی که برای مصارف معمولی اسکنر می خرند، سرعت برای شان زیاد مهم نیست. ولی فکر نکنم کسی اسکنری را دوست داشته باشد که حرکت هد آن از ابتدا تا انتها زیاد طول بکشد. توجه داشته باشید که سرعت اسکن به تفکیک پذیری اسکن بستگی دارد. هر چه تفکیک پذیری بالاتری را هنگام اسکن انتخاب کنید، بیشتر باید منتظر بمانید. برای یک اسکن رنگی 600dpi، زمانی در حدود 100 ثانیه را درنظر بگیرید. اما یک اسکن تکرنگ 300dpiکمتر از 30 ثانیه طول می کشد.
نرمافزار
وقتی اسکنر می خرید، در واقع پول نرمافزاری را که همراه آن عرضه شده نیز پرداخت کردهاید. این نرمافزار معمولاً شامل برنامه درایور، برنامه کالیبره کردن رنگ، نرمافزار ویرایشگر تصویر، و نرمافزار تشخیص نوری(OCR) است. برای ویندوز، برنامه درایور معمولاً سازگار با TWAIN است. TWAIN مخفف چیزی نیست و هیچ ربطی هم به مارک تواین، نویسنده معروف هاکلبری فین ندارد. درایور TWAIN به ادوات تصویربرداری از جمله اسکنر امکان می دهد با نرمافزارهای آشنا با TWAIN سازگار باشند. از آن جا که TWAIN یک استاندارد صنعتی است، بیشتر نرمافزارهای همراه اسکنرها بر اساس TWAIN عمل می کنند. نرمافزار کالیبره کردن رنگ سعی می کند رنگ های اصلی تصویر را در طول پردازش حفظ کند. این بدان معنی است که آن چه روی مانیتور می بینید و آن چه پرینت میکنید، از نظر رنگ باید تفاوت ناچیزی با سند اصلی داشته باشند.
نرمافزار OCR
برای رسیدن به یک متن قابل ویرایش از روی سندی که اسکن می کنید، به نرمافزار OCR احتیاج است. همان طور که می دانید، سند اسکن شده به عنوان یک تصویر به کامپیوتر منتقل می شود؛ نه متنی قابل ویرایش. بنابراین نمی توانید متن آن را ویرایش کنید یا چیزی را به آن اضافه نمایید. برنامه های OCR می توانند این نوشته های تصویری را به نوشتههای قابل ویرایشی تبدیل کنند تا در برنامه هایی چون Word یا اکسل قابل دستکاری باشند. اسکنرهای زیادی با یک نرمافزار OCR محدود عرضه می شوند. این نرمافزارها می توانند اسناد ساده لاتین را به متن قابل ویرایش تبدیل کنند. ولی معمولاً نمی توانند نمودارها یا جداول را درست تبدیل کنند. اگر هدف اصلی شما از خرید اسکنر استفاده از امکانات OCR است، نیازی به خرید اسکنر رنگی ندارید.
اتصالات
وصل کردن اسکنر به کامپیوتر از چند راه امکان پذیر است. بعضی اسکنرها به پورت پارالل کامپیوتر وصل می شوند و تنظیم و شناساندن آن ها به کامپیوتر دشوار نیست. از آن جا که چاپگر را هم معمولاً به پورت پارالل وصل می کنند، برخی اسکنرها دارای یک کانکتور واسطه هستند که می توانید چاپگر را به آن وصل کنید. فقط یادتان باشد که هم زمان از هر دو استفاده نکنید. البته امروزه بیشتر اسکنرها از طریق پورت USB به کامپیوتر وصل می شوند، که کار نصب را سریعتر و آسان تر کرده است. حتی عمل اسکن هم سریع تر انجام می شود. برخی از اسکنرهای پیشرفته، از طریق پورت SCSI(بخوانید اسکازی) به کامپیوتر وصل می شوند. این اتصال سریع تر است. اما تنظیم و نصب آن کمی کار می برد. کامپیوترهای مکینتاش پورت اسکازی دارند. ولی پی سی ها به طور عادی چنین پورتی ندارند.
منبع: ماهنامه شبکه